اِن تقرِضوا الله قرضاً حسنا یُضاعِفه لکم ویغفر لکم والله شکور حلیم
"اگر به خدا قرضی نیکو بدهید خدا آنرا برایتان چند برابر میکند و شما
را می آمرزد و خدا شکر گزار و بردبار است."
هر روز صبح که از خونه میام بیرون همسایمون میره سر کار، دم در که میرسه از ماشین پیاده میشه و صدقه میندازه و میره.و من هرروز صبح به این آیه فکر میکنم و به زندگی همسایمون که چقدر راحتن و قانع.هر وقت ببینیشون انگار تازه با هم آشنا شدن و تا حالا از هم دلخوری نداشتن.
یاد فرموده ی پیغمبر میفتم که: فقر را با صدقه و بخشش درمان کنید.
بیشتریا فکر میکنیم که اگه یه روز 1000 تومن صدقه بدیم باید اون روز کارامون بر طبق روال باشه و روز خوبی داشته باشیم و غافل از اینکه همون روز والدینمونو ناراحت کردیم. امام باقر می فرمایند: نیکی کردن و صدقه ی نهانی فقر را از بین می برد.
قرض فقط پول نیست.همین که صبح با لبخند به پدر و مادرمون از خونه بزنیم بیرون قرضه.
همین که با یه شاخه گل دلشونو به دست بیاریم قرضه.محبت؛عشق؛نگاه زیبا و کمک کردن همشون قرضن.آقای محترم که سر کار عصبی شدی وقتی میای خونه می دونی اگه با لبخند به همسرت دلشو شاد کنی خدا چند جا دلتو شاد میکنه؟
خانمی که به هر دلیلی ناراحتی می دونی اگه وقتی همسرت به خونه میاد با لبخند و خوشرویی جلوش بری چه قدر خستگی از تنش بیرون کردی؟
امام علی (ع) می فرمایند:
هر که به خدا توکل کند خداوند کفایتش کند
و هر که از خدا بخواهد خداوند به او عطا کند هر که به خدا وام دهد خداوند
آنرا باز پس دهد و هر که خدا را سپاس گوید خدا به او پاداش دهد.
اینا همه قرضه اما حیف که ما غافلیم.
